Plaats een opmerking bij station Bobeldijk- Berkhout

Op de pagina kunt u een opmerking of herinnering insturen aan station Bobeldijk- Berkhout die wordt toegevoegd aan de pagina.

Oorspronkelijke reactie:
Jan Koster (15 apr 2012)
Ik ben geboren in 1946 dus in mijn herinneringen kan ik dit station nog voor me halen. We woonden zelf bijna direct aan de spoorlijn in het doodlopende gehucht " t veld" nu veldhuizerweg. De man die het onderhoud aan de lijn moest doen ken ik me ook nog herinneren. Arie Verschie. Hij woonde in het huis direct naast de spoorlijn. Dus aan de andere kant van de rails richting Hoorn aan de rechterkant. Ik heb nog veel herinneringen aan het spoor. Je mocht er natuurlijk niet langs lopen. Maar Jantje heeft dat vaak gedaan. Bij ons huis lang de spoorlijn fietsen naar de overwegwachter van de Grootweg. Pff dan moest je langs de ramen van die overwegwachter. Spannend hoor. Een cent op de rails leggen om te kijken wat er mee gebeurde. Ook wel eens een steentje ( Foei Jan ) Mijn vader had bouwland en ik moest altijd als jochie helpen. De treinen waren de klok. 9,25 uit Hoorn Koppies tijd. 12.05 uit Alkmaar middag. 3.05 uit Alkmaar theetijd. En hehehehe eindelijk de trein van 6.05 uit Alkmaar avondeten en niet meer werken. Als de trein lang kwam ging ik als een gek heel hard werken. Ik hoopte maar dat er ooit iemand in de trein zou zitten die dat zou zien en de kinderbescherming zou gaan bellen. Nooit gebeurt hoor. Ik weet nog dat als er circus in Hoorn was dat dit ook per trein vanuit Alkmaar langs kwam. In de open wagen zag je de wilde dieren staan. Het bouwland van mijn vader was voor het grootste gedeelte aan de overkant van de spoorlijn. Dus we moesten altijd dat onbeveiligde pad oversteken. Ook waren de slootkanten van de spoorlijn een pracht plaats om eenden eieren te zoeken en later ook lijntje te leggen om paling te vangen. Toen ik te werk ging naar Wognum was de kortste weg dat paadje langs de spoorlijn naar de Grootweg. Het overwachtershuis was al gesloopt en daar waren al halve automatische spoorbomen. Maar het mocht natuurlijk niet. Dus altijd in het donker zonder licht op de fiets er langs. Je ogen waren gewend aan het donker en je kon je paadje net goed genoeg zien. Geen probleem want je denkt toch dat je de enige ben die dit doet. Maar op een ochtend fietste ik nog met een slaperig hoofd in het donker richting de grootweg. Maar plotseling komt van de tegenovergestelde kant Arie Steur op de fiets. Die had bij een boer in Bobeldijk geholpen met melken. Arie en ik schreeuwden van schrik toen we tegen elkaar opknalde. Wat moesten we later lachen. Meer informatie over dit station vond ik op onderstaande website. http://www.stationsweb.nl/station.asp?station=bobeldijk
reactie webmaster: leuk, dat je meer informatie over dat station vond op die website stationsweb, maar op welke website dacht je dan dat je dit bericht intikte?

wel een mooi verhaal trouwens, ook dat je hoopte op iemand van de kinderbescherming, prachtig!